U schyłku lata

Gratulacje ZD!

Jaka miła niespodzianka! :)
Dziękuję pięknie :)

Ledwo zdążyłem, przed GW, jak sądzę. :) Wielkie gratulacje! Piękna i ulotna, jak i sam model, kompozycja. Subtelne wysycenie i efekty w tle. Koleżanka to już na korytarz chyba nie wychodzi, o ile dobrze rozpoznaję. Pozdrawiam więc z dystansu, bo ja po drugiej stronie się błąkam. :)

Starałam się wyjść na korytarz, ale jak widać to foto okazało się niewłaściwym kluczem :)
Kolega błąka się po poczekalni do GW. To piętro wyżej jest. Tam wyskubane motylki nie dolatują ;)
Dziękuję za miłe słowa i ocenę pasującą do kolorystyki obrazka.
Pozdrawiam, życząc by wichury pięknych skrzydlatych modeli nie wywiały i morze nie zabrało Koledze resztek plaży do wylegiwania . :)

Chciałem coś miłego i złożonego napisać, ale ostatnio coś słabo u mnie z poezją i lotnością słowa pisanego. Obawiając się kompromitacji przed Przedpiszącymi powiem po prostu, że ładne jest :-)

No, może nawet bardzo ładne.

Pocieszę Kolegę, że ja mam podobnie. Zero weny, zero chęci, lotność słowa gdzieś uleciała, a w zbiorniku z jadem dno. Wybaczam zatem ten krótki komentarz. Wszak miły jest, więc co mam grymasić :)
Dziękuję :)

Ten z jadem u mnie nigdy nie wysycha, więc kompetnie nie rozumiem stanu Koleżanki w tym aspekcie. Resztę "zwalmy" na listopad :-)

Wynika z tego, że Kolega jest bardziej odporny na destrukcyjne działanie listopadowej aury :)
Ja głównie ziewam i czekam na śnieg. Ponoć ma padać kiedyś, gdzieś...:)

Śniegu nie będzie, bo założyłem zimówki. Winny już jest - może Koleżanka produkować jad :-)

Ja też od dzisiaj na zimowych. A wczoraj wyjęłam zimowe ciuszki. I karmnik już powiesiłam. Moja wina, że śniegu ni ma :)

Cała Polska dziś w szarościach bo karmników chcą gdzieś po wsiach

No toż to poezja prawie. Nie jest tak źle u Kolegi z tą lotnością słowa :)

Jedynie określenie "Kolego, czyścisz mi monitor" jest dla mnie prawdziwym komplementem, więc widzę, że muszę się bardziej postarać :-)

O...na taki komplement to trzeba sobie zasłużyć. Dodam, że rozmówca też musi być w lotnym nastroju, a nie śpiący na klawiaturze :)

Pies trącał słowotwórczą wenę. Gorzej jak fotowena opuści. Coś z czym od dawna się zmagam...

Mnie wena zawsze opuszcza jesienią. Drzewa takie kolorowe, niby raj, a u mnie jakiś zastój fotograficzny. Odżywam na wiosnę, jak otaczająca mnie natura :)
Może i Kolega tak ma. Czasami trzeba odpocząć nawet od pasji.

Wielkie gratulacje!
Takie cieplutkie obrazy z zaklętą letnią aurą są najlepszym lekiem na listopadową słotę.

Dziękuję pięknie!
Problem w tym, że u mnie letnia szuflada z robakami prawie pusta. Posucha była straszna a i przyznam, że nie szukałam z zacięciem, bo penetrowałam nowe tereny.
Mam nadzieję, że u Koleżanki letnia szuflada po brzegi wypchana i będzie czym oczy nacieszyć.

Nie - to nie jesień. To ostatnie bez mała 5 lat...

Może to jesień życia ;) (żarcik)
Może warto zmienić tematykę. Nowe wyzwania ożywiają wenę.
A po prawdzie, to po fotkach Kolegi jakoś tego zastoju fotograficznego nie widać.

Szuflada+ ostatnie Dolomity. Ale mam sporo uwag do tych Dolomitów, a właściwie do samego siebie. Stąd konkluzja o zastoju. A jesień życia - pewnie też...

Ja mam uwagi do siebie po każdym plenerze. Myślę, że to dobry stan. Brak samokrytycyzmu to koniec drogi...
Miłej jesieni życzę, tej za oknem oczywiście :)