emocje

Bardzo mi się podoba,teatralna ekspresja ,to dobry temat na dynamikę w fotografii...pozdrawia :-)

Taki był właśnie zamysł, by przez długi czas i dynamikę biegających postaci pokazać samotność człowieka (w tym przypadku kobiety) który musi w nowej sytuacji odnaleźć sens życia

sama ze sobą w całym rozgardiaszu
Publikuj, uważam, że Autorowi udało się oddać atmosferę spektaklu

dziękuje :)

mariusz_je pozwolę sobie na pozostanie przy swojej realizacji tematu. Długi czas ustawiłam świadomie, dzięki czemu, dziewczyna w środku otoczona przez tłum biegających czarnych postaci praktycznie nie widoczna dla widza, tutaj została pokazana z twarzą pełną emocji. ( to spektakl w wykonaniu uczniów) Na której ja odczytuję nieme pytania: Dlaczego ja? Jak dalej żyć? itd...
Czarne postacie dla mnie z jednej strony są symbolem tej gmatwaniny pytań ,myśli, obaw, leku... z drugiej bezduszności społeczeństwa, jego izolacji i odrzucenia.

moim skromnym zdaniem to powinno być zdjęcie dnia wczoraj

Dziękuję, póki co zdjęcie budzi kontrowersje i wcale mnie nie zdziwi, gdy trafi do ciemni.

Publikuj

co prawda historia została przez Ciebie opisana, ale i bez opisu widać, że kadr i twarz bohaterki zdjęcia oddają ogromne emocje. To może być historia, którą opisał Autor, ale i osaczenie, hejt, samosąd....duże pole dla wyobraźni.
Nie mogę głosować, ale gdybym mogła dałabym duże tak.

Dałam opis do konkretnego przykładu, ale tak jak wspomniałaś zdjęcie mz może pobudzać wyobraźnię. Myślę, ze każdy z odrobiną wrażliwości zinterpretuje je na swój sposób, lub odniesie do sobie znanych momentów, w których być może był w przybliżonej sytuacji .

Rzadko oceniam zdjęcia tego typu. Jednak koło tego nie mogę przejść obojętnie. Temat świetnie zrealizowany msz. Ogromny ładunek emocjonalne jest w tej pracy. Zagubienie, lęk,
osamotnienie ...Obraz gada, a nawet krzyczy.
Publikuj

Dziekuje, cieszy, gdy emocje, których doświadczyłam podczas odbioru spektaklu udało mi się zatrzymać w kadrze, tak by wtórnie trafiły do innych odbiorców.

MOCNE

Generalnie lubię inną fotografię, z pastelową grą światła i pojedynczych detali, lecz w tym przypadku zaprezentowana opowieść bardzo mnie poruszyła, gdyż dotyczy problemów, które mogą dotknąć każdego z nas, po prostu nie mogłam jej nie zrobić.